Kiedy granie przestaje być tylko rozrywką
Leczenie uzależnień od hazardu
Granica między kontrolowaną rozrywką a uzależnieniem może być trudna do uchwycenia – zwłaszcza w przypadku hazardu, który w początkowej fazie często przybiera niewinną formę. Stopniowe zaangażowanie emocjonalne, wzrost ryzyka finansowego i coraz silniejsza potrzeba uczestnictwa w grze sprawiają, że osoba uzależniona traci kontrolę nad swoim zachowaniem. W takich sytuacjach nie wystarczą już silna wola czy czasowa przerwa – potrzebna jest specjalistyczna pomoc.
Pierwszym krokiem do skutecznego wsparcia jest diagnoza – zarówno skali problemu, jak i jego wpływu na funkcjonowanie zawodowe, społeczne i psychiczne. Leczenie uzależnień od hazardu nie ogranicza się do chwilowego zahamowania potrzeby grania. Celem terapii jest trwała zmiana postaw i zachowań, a także nauka strategii radzenia sobie z emocjami, które pierwotnie prowadziły do sięgania po hazard jako formę ucieczki.
Skuteczna terapia to proces, nie pojedynczy akt
Podstawową formą pomocy w przypadku hazardu są oddziaływania psychoterapeutyczne – zarówno indywidualne, jak i grupowe. W leczeniu kluczowe jest zrozumienie mechanizmów uzależnienia, takich jak impulsywność, wypieranie problemu czy nierealistyczne przekonania o możliwości „odzyskania” strat. Psychoterapia poznawczo-behawioralna, stosowana w wyspecjalizowanych ośrodkach, pozwala pacjentom rozpoznać własne schematy myślowe i nauczyć się reagować w sposób zdrowszy i bardziej świadomy.
W procesie, jakim jest leczenie uzależnień od hazardu, bardzo istotne okazuje się także zaangażowanie środowiska rodzinnego. Wsparcie bliskich może być czynnikiem motywującym, ale tylko wtedy, gdy towarzyszy mu jednocześnie odpowiednia edukacja i ustalenie zdrowych granic. Terapia rodzinna i konsultacje dla partnerów lub rodziców to standardowa część pracy terapeutycznej w wielu placówkach zajmujących się tym typem uzależnień.
W trudniejszych przypadkach rozważane jest leczenie stacjonarne. Pobyt w ośrodku zamkniętym pozwala odciąć osobę uzależnioną od bodźców wyzwalających oraz skoncentrować się na intensywnym procesie zmiany. Czas spędzony w takim miejscu może być punktem zwrotnym – nie tylko dla pacjenta, ale i jego najbliższych.
Długofalowe wyzwania i podtrzymanie efektów
Skuteczność leczenia w dużej mierze zależy od systematyczności i kontynuacji działań po zakończeniu głównej fazy terapii. Nawroty są częścią procesu zdrowienia, dlatego leczenie uzależnień od hazardu musi zakładać strategię długoterminową – obejmującą m.in. grupy wsparcia, kontakt z terapeutą prowadzącym oraz pracę nad planem dnia i nowymi celami życiowymi. Brak takich działań zwiększa ryzyko powrotu do dawnych nawyków.
Ważnym aspektem są także zmiany w stylu życia – włączenie aktywności fizycznej, odbudowa relacji towarzyskich, zdobycie nowych kompetencji zawodowych. Osoby, które zakończyły terapię, powinny być otaczane wsparciem i mieć dostęp do konsultacji kryzysowych. Dopiero wtedy możliwe jest nie tylko zatrzymanie nałogu, ale realna odbudowa życia na nowo.
